Не знам што се случи. Навистина не знам.
Вчера (понеделник) јадев тавче-гравче, што впрочем ми беше прво јадење на грав после скоро два месеца и едноставно откачив. Не знам, дали поради тоа што одамна неам јадено грав. Или пак поради самиот грав, некоја хемија да се криела во него. Можно е, да е поради случајниот склоп на зачини што го имаше мајка ми ставено внатре.
Не знам што беше. Но знам дека после тоа, откачив цела вечер. Скокав, рипав, се смеев, бев искрено расположен и пред се хипер-активен. И ве молам, не избрзувајте со заклучоци, немаше никакви дроги во гравчето. Туку едноставно од него и неговите зачини.
Доколку е потребно, дури имам и сведок, кој што верно ќе посведочи за мојата откачена состојба. Што би рекле “брача Србијанци“ , мајке ми истина је.
Ете толку. Сакав само на кратко да го споделам, ова мое неочекувано и несекојдневно “психоделично“ искуство и да ве прашам случајно да не знаете нешто повеќе околу ова или пак и вие да не сте го искусиле истото.
Oh my God, this Psychedelic beans are the final solution to everything!
вторник, 29 мај 2007
понеделник, 28 мај 2007
Review za LIFEFORMS @ Havzi Pashini Konaci
ЗАКОН ЖУРКА!
Не се опишува со зборови, само се доживува. Може и 5 страници да напишам, па сепак да не ви ја доловам вистинската атмосфера. Но нејсе, ќе пробам на кратко да опишам:
1.Место - Нема што многу да кажувам, местото е прекрасно. “Конаците“, како да се создадени за open air журки. Кога си таму помеѓу тие ѕидини, чувството е едноставно волшебно, се осеќа во воздухот некоја магија. Имаш чувство за некакво си вон-временеско патување.
2.Време - ПЕРФЕКТНО! После 2 недели дожд, прво деноноќие без дожд. Едноставно цело време над нас имаше небо преполно со ѕвезди, преполно со магични мрежи од сјајни ѕвезди. Сепак, месечината беше таа, што како рефлектор не осветлуваше, за на крај сонцето со неговото појавување да не збесне и излуди сите таму што бевме присутни. Секое разденување и изгрејсонце на open air журки се дочекува со невидена еуфориа, со невидена радост и магични насмевки на нашите лица.
3.Луѓе/гужва - Супер позитивна екипа, интересен народ и пред се, фала му на господа, НЕМАШЕ ГУЖВА.
4.Музика - Ах, од каде да почнам. Сите артисти на main stage одлично го одработија своето. Но, сепак мене најмногу ми се допаднаа СУПЕР т.е. НЕВЕРОЈАТНИТЕ настапи на Hokus Pokus, Encephalopaticys и се разбира на maestro himself, FILTERIA. Ептен не откачи и разтресе типот. Поготово што неговиот настап беше така наместен, да разденувањето и изгрејсонцето го дочекаме со неговата музика. Секоја чест. FILTERIA докажа дека е класа човекот, кој со својот одличен LIVE настап не збесна сите.
Едно големо БРАВО за луѓето од организација. Се гледа дека журката беше направена со многу ТРУД, ЖЕЛБА и ЕМОЦИИ. Секоја чест момци, и да направите уште 1000 вакви журки.
Заклучок? ЕДНОСТАВНО ПРЕУБАВО!
Не се опишува со зборови, само се доживува. Може и 5 страници да напишам, па сепак да не ви ја доловам вистинската атмосфера. Но нејсе, ќе пробам на кратко да опишам:
1.Место - Нема што многу да кажувам, местото е прекрасно. “Конаците“, како да се создадени за open air журки. Кога си таму помеѓу тие ѕидини, чувството е едноставно волшебно, се осеќа во воздухот некоја магија. Имаш чувство за некакво си вон-временеско патување.
2.Време - ПЕРФЕКТНО! После 2 недели дожд, прво деноноќие без дожд. Едноставно цело време над нас имаше небо преполно со ѕвезди, преполно со магични мрежи од сјајни ѕвезди. Сепак, месечината беше таа, што како рефлектор не осветлуваше, за на крај сонцето со неговото појавување да не збесне и излуди сите таму што бевме присутни. Секое разденување и изгрејсонце на open air журки се дочекува со невидена еуфориа, со невидена радост и магични насмевки на нашите лица.
3.Луѓе/гужва - Супер позитивна екипа, интересен народ и пред се, фала му на господа, НЕМАШЕ ГУЖВА.
4.Музика - Ах, од каде да почнам. Сите артисти на main stage одлично го одработија своето. Но, сепак мене најмногу ми се допаднаа СУПЕР т.е. НЕВЕРОЈАТНИТЕ настапи на Hokus Pokus, Encephalopaticys и се разбира на maestro himself, FILTERIA. Ептен не откачи и разтресе типот. Поготово што неговиот настап беше така наместен, да разденувањето и изгрејсонцето го дочекаме со неговата музика. Секоја чест. FILTERIA докажа дека е класа човекот, кој со својот одличен LIVE настап не збесна сите.
Едно големо БРАВО за луѓето од организација. Се гледа дека журката беше направена со многу ТРУД, ЖЕЛБА и ЕМОЦИИ. Секоја чест момци, и да направите уште 1000 вакви журки.
Заклучок? ЕДНОСТАВНО ПРЕУБАВО!
понеделник, 7 мај 2007
Владимир "Влада Револуција" Мијановиќ
Како се започна?
Денеска ми стига мејл од братучетка ми од Минхен со наслов "Се збунив" , каде меѓу другото пишува :
" ... Optuzeni su uglavnom vec poznati i progonjeni disidenti : Vladimir Mijanovic, Miodrag Milic, Dragomir Olujic, Gordan Jovanovic, Pavlusko Imsirovic i Milan Nikolic. Oni su optuzeni »zato sto su u vremenu od 1977. do aprila 1984. godine u Beogradu, povezujuci se medjusobno, a polazeci sa kontrarevolucionarnih pozicija... ".
Драгата ми братучетка се збунила, кој е овој човек Владимир Мијановиќ со исто име и презиме како мене, што го прочитала во некој текст за дисидентството во СФРЈ. Мене ме зачуди, па дури и малку се навредив, што таа дури досега го открива овој податок. Како тоа, таа не знае дека "крв не е вода".
Јас за мојот имењак знам уште оддамна, уште од времето на мојот ран пубертет.Татко ми ми има зборено за овој човек, најверојатно во контекст на тоа што сакал моето бунтовништво од раниот пубертет да го спореди со делото на истиот. Иако, што ми е најмногу интересно, татко ми негира било какво сродство со него. Невозможно е да нема сродство со него, кога:
1.Потекнуваме од исто село -Моско, на граница помеѓу Црна Гора и Хрватска;
2.Имаме исто име и презиме - факт кој не би бил чуден, доколку не се знае дека презимето Мијановиќ е екстремно ретко, со малкумина живи носители на истото, кои што скоро сите се во некоја роднинска врска.
Но нејсе. Најверојатно стравот од УДБА се уште го држи, па некако неќе до крај да признае, признание кое лично Борис Тадиќ,претседателот на Србија, ми го има кажано. Тадиќ тогаш беше министер за телекомуникации, дојден да држи некои семинари и обуки за јавен настап на нашите градоначалници. Откако се упознав со него, ми вика, знаеш ли кој бил Владимир Мијановиќ. А , јас му велам, мислите на Влада Револуција?!? Меѓу другото, Тадиќ се има дружено со него и заедно политички делувале т.е. биле по затвори.
Да не тупам повеќе. Пошто веќе бев обвинет за его-сурфинг, да не бидам обвинет и за его-блогинг. Еве нешто повеќе за него :
Vladimir Mijanovic (1946), student sociologije na Filozofskom fakultetu, svakako je najpoznatiji studentski lider tadasnjeg pokreta osporavanja. I pre juna 1968, Mijanovic se isticao aktivizmom, recimo prilikom protesta zbog atentata na Rudija Duckea i na sastancima studenata i profesora koji su pruzali podrsku protestima na Univerzitetu u Varsavi, marta 1968. Mijanovic je ucestvovao i u pregovorima predstavnika studentskih demonstracija i vlasti, kod »cuvenog« Podvoznjaka izmedju Novog i »starog« Beograda, gde je, nakon neuspelih pregovora (3. juna) sledilo zestoko premlacivanje demonstranata i pojedinih profesora (Ljubomira Tadica, na primer). Mijanovic je bio jedan od najaktivnijih ne samo na ulicnim demonstracijama, vec i na zborovima Filozofskog fakulteta (u dvoristu Kapetan-Misinog zdanja, gde je i sediste Rektorata), zbog cega su ga kolege prozvali »Vlada Revolucija«.
Studenti su Mijanovica i formalno birali za lidera, za predsednika Fakultetskog odbora Saveza studenata, a bas kao lider je i postao, po svemu sudeci, »trn u oku« rezima, pa je stoga bas on bio meta sistematskog kaznjavanja. Mijanovic je najpre sudjen zbog javnih govora, u duhu kritickog misljenja tadasnjeg pokreta osporavanja, i zbog izdavanja glasila studenata Filozofskog fakulteta kojem su sami dali reciti naziv – Frontisterion (»Mislionica«).56 Mada je ovaj list, sasvim u duhu tadasnje kontrakulture, satiricno »prikazivao« konkretnu stvarnost i najpriznatije »velikane« (u liku Orgije Konfronta u prilozima ovog lista mnogi su »prepoznali« samog Tita), bio »uzapcen« jos u stampariji, to nista nije smetalo tuziocu (Krsti Nenkovicu) i sudiji (Milivoju Djokicu), da, septembra 1970. godine, Mijanovica osude na godinu dana strogog zatvora, zbog »neprijateljske propagande«.57
Sudjenje Mijanovicu bilo je neposredan povod za visednevni strajk studenata cetiri fakulteta (Filozofskog, Filoloskog, Filmske i Likovne akademije; nedostajao je samo jos jedan fakultet pa da se ponovo »podigne« citav Univerzitet).58 Malo se kad dogodilo da toliko veliki broj studenata otvoreno i javno izrazava solidarnost sa kaznjenim kolegom i odlucno se suprotstavlja represiji rezima. U ovom strajku nisu ucestvovali i profesori, ali su se i sami na razne nacine suprotstavljali rastucoj represiji i podrzavali svoje studente. (Dabome, nije rec ni o svim studentima, niti o svim profesorima Univerziteta.)
Represija, medjutim, nije zaustavljena. Nastavljena je i prema Mijanovicu. Vojni sud u Sarajevu osudio ga je 1973. godine, opet zbog »verbalnog delikta«, takodje na godinu dana zatvora. A desetak godina docnije, Mijanovic je opet izveden pred sud, u poznatom sudjenju »sestorici« (o tome ce dalje biti vise govora), ali je, posle raznih »peripetija«, oslobodjen od optuzbe.
Izlozen stalnoj represiji, ne samo sudjenjima vec i razlicitom maltretiranju – saslusavanjima, oduzimanju pasosa, onemogucavanju zaposlenja itd. – Mijanovic je spas potrazio izvan zemlje. Vec vise od deset godina zivi i radi u SAD.
Инаку ова е само дел од поголемиот текст за дисидентството во бивша Југославија. Целиот текст можете да го најдете ТУКА!
Денеска ми стига мејл од братучетка ми од Минхен со наслов "Се збунив" , каде меѓу другото пишува :
" ... Optuzeni su uglavnom vec poznati i progonjeni disidenti : Vladimir Mijanovic, Miodrag Milic, Dragomir Olujic, Gordan Jovanovic, Pavlusko Imsirovic i Milan Nikolic. Oni su optuzeni »zato sto su u vremenu od 1977. do aprila 1984. godine u Beogradu, povezujuci se medjusobno, a polazeci sa kontrarevolucionarnih pozicija... ".
Драгата ми братучетка се збунила, кој е овој човек Владимир Мијановиќ со исто име и презиме како мене, што го прочитала во некој текст за дисидентството во СФРЈ. Мене ме зачуди, па дури и малку се навредив, што таа дури досега го открива овој податок. Како тоа, таа не знае дека "крв не е вода".
Јас за мојот имењак знам уште оддамна, уште од времето на мојот ран пубертет.Татко ми ми има зборено за овој човек, најверојатно во контекст на тоа што сакал моето бунтовништво од раниот пубертет да го спореди со делото на истиот. Иако, што ми е најмногу интересно, татко ми негира било какво сродство со него. Невозможно е да нема сродство со него, кога:
1.Потекнуваме од исто село -Моско, на граница помеѓу Црна Гора и Хрватска;
2.Имаме исто име и презиме - факт кој не би бил чуден, доколку не се знае дека презимето Мијановиќ е екстремно ретко, со малкумина живи носители на истото, кои што скоро сите се во некоја роднинска врска.
Но нејсе. Најверојатно стравот од УДБА се уште го држи, па некако неќе до крај да признае, признание кое лично Борис Тадиќ,претседателот на Србија, ми го има кажано. Тадиќ тогаш беше министер за телекомуникации, дојден да држи некои семинари и обуки за јавен настап на нашите градоначалници. Откако се упознав со него, ми вика, знаеш ли кој бил Владимир Мијановиќ. А , јас му велам, мислите на Влада Револуција?!? Меѓу другото, Тадиќ се има дружено со него и заедно политички делувале т.е. биле по затвори.
Да не тупам повеќе. Пошто веќе бев обвинет за его-сурфинг, да не бидам обвинет и за его-блогинг. Еве нешто повеќе за него :
Vladimir Mijanovic (1946), student sociologije na Filozofskom fakultetu, svakako je najpoznatiji studentski lider tadasnjeg pokreta osporavanja. I pre juna 1968, Mijanovic se isticao aktivizmom, recimo prilikom protesta zbog atentata na Rudija Duckea i na sastancima studenata i profesora koji su pruzali podrsku protestima na Univerzitetu u Varsavi, marta 1968. Mijanovic je ucestvovao i u pregovorima predstavnika studentskih demonstracija i vlasti, kod »cuvenog« Podvoznjaka izmedju Novog i »starog« Beograda, gde je, nakon neuspelih pregovora (3. juna) sledilo zestoko premlacivanje demonstranata i pojedinih profesora (Ljubomira Tadica, na primer). Mijanovic je bio jedan od najaktivnijih ne samo na ulicnim demonstracijama, vec i na zborovima Filozofskog fakulteta (u dvoristu Kapetan-Misinog zdanja, gde je i sediste Rektorata), zbog cega su ga kolege prozvali »Vlada Revolucija«.
Studenti su Mijanovica i formalno birali za lidera, za predsednika Fakultetskog odbora Saveza studenata, a bas kao lider je i postao, po svemu sudeci, »trn u oku« rezima, pa je stoga bas on bio meta sistematskog kaznjavanja. Mijanovic je najpre sudjen zbog javnih govora, u duhu kritickog misljenja tadasnjeg pokreta osporavanja, i zbog izdavanja glasila studenata Filozofskog fakulteta kojem su sami dali reciti naziv – Frontisterion (»Mislionica«).56 Mada je ovaj list, sasvim u duhu tadasnje kontrakulture, satiricno »prikazivao« konkretnu stvarnost i najpriznatije »velikane« (u liku Orgije Konfronta u prilozima ovog lista mnogi su »prepoznali« samog Tita), bio »uzapcen« jos u stampariji, to nista nije smetalo tuziocu (Krsti Nenkovicu) i sudiji (Milivoju Djokicu), da, septembra 1970. godine, Mijanovica osude na godinu dana strogog zatvora, zbog »neprijateljske propagande«.57
Sudjenje Mijanovicu bilo je neposredan povod za visednevni strajk studenata cetiri fakulteta (Filozofskog, Filoloskog, Filmske i Likovne akademije; nedostajao je samo jos jedan fakultet pa da se ponovo »podigne« citav Univerzitet).58 Malo se kad dogodilo da toliko veliki broj studenata otvoreno i javno izrazava solidarnost sa kaznjenim kolegom i odlucno se suprotstavlja represiji rezima. U ovom strajku nisu ucestvovali i profesori, ali su se i sami na razne nacine suprotstavljali rastucoj represiji i podrzavali svoje studente. (Dabome, nije rec ni o svim studentima, niti o svim profesorima Univerziteta.)
Represija, medjutim, nije zaustavljena. Nastavljena je i prema Mijanovicu. Vojni sud u Sarajevu osudio ga je 1973. godine, opet zbog »verbalnog delikta«, takodje na godinu dana zatvora. A desetak godina docnije, Mijanovic je opet izveden pred sud, u poznatom sudjenju »sestorici« (o tome ce dalje biti vise govora), ali je, posle raznih »peripetija«, oslobodjen od optuzbe.
Izlozen stalnoj represiji, ne samo sudjenjima vec i razlicitom maltretiranju – saslusavanjima, oduzimanju pasosa, onemogucavanju zaposlenja itd. – Mijanovic je spas potrazio izvan zemlje. Vec vise od deset godina zivi i radi u SAD.
Инаку ова е само дел од поголемиот текст за дисидентството во бивша Југославија. Целиот текст можете да го најдете ТУКА!
четврток, 3 мај 2007
Танго Vs. Салса
Повторно испровоциран, се решив да напишам пост. Многу лесно паѓам на провокации, но нејсе, што е тука е.
Тангото ми е некако депресивно, осамени луѓе го играат 1 на 1. Не знам, за мене ја нема доволната доза на возбуда. Но, не е таму проблемот, кај тангото мене ми фали доволната доза на искреност. Каде што сите маски паѓаат, и каде што сите сме си едно, си се разбираме само со поглед и со насмевка.
Сето ова што ми фали кај тангото, го најдов кај салсата. Каде што сите сме си едно. Сите искрено си се разбираме и си се движиме во веселиот ритам, кој не понесува. Не меша во една, брза латино музичка лудорија.
Знам дека повторно ќе предизвикам коментари, и дека ќе има немир меѓу нив. Но, јас го напишав она што искрено го чуствувам. А, јас верувам во тоа што искрено го чуствувам, така да сите коментари ќе бидат излишни. Гајле ми е.
Поздрав!
Тангото ми е некако депресивно, осамени луѓе го играат 1 на 1. Не знам, за мене ја нема доволната доза на возбуда. Но, не е таму проблемот, кај тангото мене ми фали доволната доза на искреност. Каде што сите маски паѓаат, и каде што сите сме си едно, си се разбираме само со поглед и со насмевка.
Сето ова што ми фали кај тангото, го најдов кај салсата. Каде што сите сме си едно. Сите искрено си се разбираме и си се движиме во веселиот ритам, кој не понесува. Не меша во една, брза латино музичка лудорија.
Знам дека повторно ќе предизвикам коментари, и дека ќе има немир меѓу нив. Но, јас го напишав она што искрено го чуствувам. А, јас верувам во тоа што искрено го чуствувам, така да сите коментари ќе бидат излишни. Гајле ми е.
Поздрав!
Претплати се на:
Објави (Atom)
